İLAÇLARIN MARKA ADINA KONU EDİLMESİ

İLAÇLARIN MARKA ADINA KONU EDİLMESİ

 

İlaçların jenerik ve marka isimleri olmak üzere iki isimleri bulunur. Jenerik isimler; kimyasal isimlere dayalı olarak belirlenir ve ticari olan marka isimleri gibi bir korumaya sahip değildir.^[1] Marka ise ilacın ticari ismidir.

 

İlaçların sınıflandırılması, çeşitli özelliklerine göre farklı şekillerde yapılabilir. Ruhsatlandırma Yönetmeliği'ne göre ilaçlar, referans (orijinal) ilaçlar ve eşdeğer (jenerik) ilaçlar olarak ikiye ayrılır. Referans ilaçlar, pazara sunulmak üzere ilk defa ruhsatlandırılmış, etkinliği, kalitesi ve güvenliği kanıtlanmış ilaçlardır ve patent koruması altındadır. Eşdeğer ilaçlar ise orijinal ilacın patent süresi sona erdikten sonra aynı etken maddeleri kullanarak üretilen, orijinal ilaca kıyasla daha ucuz olan ve biyoeşdeğerlik ispatı yeterli olan ilaçlardır. Sınıflandırma Yönetmeliği'ne göre ise ilaçlar, reçeteli ve reçetesiz ilaçlar olarak ikiye ayrılmaktadır. Reçeteli ilaçlar, yalnızca doktor reçetesi ile temin edilebilirken, reçetesiz ilaçlar reçete gerekmeksizin doğrudan satın alınabilir. ^[2]

 

İlaç markalarının, genel marka mevzuatında özel bir düzenlemeye tabi olmamasına rağmen, kamu düzeni ve kamu sağlığı açısından önemli ürünler olmaları nedeniyle, ilaç markalarının değerlendirilmesinde, ilaçların ürünlerinin benzerliği ya da ortalama tüketici kitlesi açısından kendine has özelliklerinin dikkate alınması gerekmektedir. İlaç isimleri belirlenirken ilacın hammaddesi ya da tedavisi olduğu hastalık ismine atıf yapıldığı gözlemlenmektedir. Bunun bir sebebi ilgili ismi doktor ve eczacıların kolay hatırlayabilmelerini sağlamaktır. İlaç hammaddesi isimleri kimsenin kullanımına inhisar edilemeyeceğinden hammadde isimleri temele alınarak kullanılan marka isimleri birbiri ile benzerlik içerebilir. Marka adı seçilirken ilacın jenerik ismine ya da hammaddesine dayanılması ayırt edicilik açısından zayıflık yaratır. Bu sebeple ilgili marka isminin benzer ya da aynı hammaddeye dayanan başkaca ilaçların ismi ile benzerlik teşkil etmesine katlanılma zorunluluğunu getirir. ^[3]

 

1. İlaç Markalarında Benzerlik ve Karıştırılma İhtimali

 

İlaç markaları için benzerlik ve karıştırılma ihtimali değerlendirirken, ruhsat durumu, ilacın reçeteli olup olmaması, ilaçların rekabet edip etmediği veya birbirini tamamlayıcı olup olmadığı ve farklı tedavi amaçlarına yönelik olup olmadığı gibi faktörler dikkate alınmalıdır. Özellikle, ilacın reçeteli olup olmaması, ortalama tüketicinin kim olduğunu anlamada kritik bir rol oynar. Karıştırılma olasılığı, sağlık politikaları ve ortalama tüketicinin kim olduğu ve dikkat seviyesi göz önünde bulundurularak değerlendirilmelidir.

 

TÜRKPATENT tarafından yayımlanan Marka Tescil Başvurularına Ait Mal ve Hizmetlerin Sınıflandırılmasına İlişkin Tebliğ ile ilaçlar, 5. sınıfın birinci alt grubunda yer alan “İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal ürünler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı radyoaktif kimyasal maddeler, ilaç ihtiva eden kozmetikler” arasında bulunmaktadır.

 

Benzerlik açısından değerlendirme yapıldığında her iki markanın da 5. sınıfta olması yeterli olmayıp, aynı zamanda aynı alt grupta olması gerekir. Bu sebeple 5. sınıfın ilk alt grubunda yer alan bir ilaç ile 5. sınıfın ikinci alt grubunda yer bir gıda takviyesi arasında bir değerlendirme yapıldığında benzerlik seviyesi düşük olacaktır. Eğer ilaç markasını taşıyan ürünler farklı endikasyonlara sahipse, bu durum karıştırılma ihtimalinin değerlendirilmesinde göz önünde bulundurulmalıdır. Farklı endikasyonlara yönelik ilaçlar arasında doğrudan bir rekabet yoktur. Endikasyon, ilacın tedavi amacı, hedef hasta grubu, uygulanma şekli ve dozajını belirler. Endikasyon farkı arttıkça, ilaç markaları arasındaki karıştırılma ihtimali azalır. Örneğin, biri böbrek rahatsızlığı, diğeri kas ağrısı için olan iki ilaç aynı sınıfta olsa da karıştırılma ihtimali düşüktür.^[4]

İlaç markalarında başvuru sırasında ruhsat alınmış olması gerekmez çünkü ruhsatlandırma ve marka tescili süreçleri birbirinden bağımsızdır. Marka başvurusu yapılırken markanın hangi ilaçta kullanılacağı belirtilmek zorunda değildir; yalnızca "insan ve hayvan sağlığı için ilaçlar" gibi genel bir sınıflandırma yapılması yeterlidir. Bu durumda, ürün benzerliği değerlendirilirken önceki markaların kapsamı dikkate alınmalı ve yeni markanın da bu kapsamda kullanılabileceği düşünülmelidir. Eğer her iki markanın da kapsamı belirli değilse, gelecekte aynı ilaç ürünlerinde tescilli olabileceği göz önünde bulundurularak karıştırılma ihtimalinin yüksek olabileceği dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, ilaç markalarında ürün benzerliği, ruhsat alımından sonraki marka tescil başvurularında önemlidir.

İlaç markalarında ürün benzerliği, ABAD kararlarında göz önüne alınmakta ve diğer şartlar da dikkate alınarak karıştırılma ihtimali değerlendirilmektedir. Aşağıda ilgili ABAD kararları ve bu kararlarda belirtilen ilkeler özetlenmiştir:

1.      Case T-331/09 Novartis AG v Office for Harmonisation in the Internal Market (Trade Marks and Designs) (OHIM) [2010] ECR II-05967; (TOLPOSAN/TONOPAN) isimli kararında Novartis AG'nin "TOLPOSAN" markası için yaptığı başvuru, Sanochemia Pharmazeutika AG'nin daha önce tescil ettirdiği "TONOPAN" markası nedeniyle itiraz edilmiştir. Her iki markanın da 5. sınıfta tescilli olmasına rağmen, biri migren tedavisinde kullanılan bir analjezik, diğeri ise kas gevşetici bir ilaç olduğu için farklı endikasyonlara yönelik oldukları belirtilmiştir. Mahkeme, hedef tüketicilerin yüksek dikkat seviyesine sahip olduğunu belirterek, karıştırılma ihtimalinin düşük olduğuna karar vermiştir.

2.      Case T-88/16 Opko Ireland Global Holdings Ltd v European Union Intellectual Property Office [2017]; (ALPHAREN/ALPHA D3) isimli kararında Opko Ireland Global Holdings Ltd, "ALPHAREN" markası için yaptığı başvurunun, Teva Pharmaceutical Industries tarafından tescil ettirilmiş "ALPHA D3" markasıyla karıştırılabileceği iddiasıyla itiraz edilmiştir. Mahkeme, her iki markanın da kronik böbrek yetmezliği tedavisinde kullanılan ilaçlar olduğunu, bu nedenle terapötik endikasyonlarının aynı olduğunu belirlemiştir. Aynı zamanda bu ilaçların art arda aynı anda alınabildiği de göz önünde bulundurarak karıştırılma ihtimalinin ve benzerliğin yüksek olduğuna hükmetmiştir.

3.      Case T-85/15 Alfa Wassermann SpA (AW) v European Union Intellectual Property Office [2017]; (YLOELIS/YONDELIS) isimli kararında "YONDELIS" markalı ilacın kanser tedavisinde, "YLOELIS" markalı ilacın ise bu tedavinin yan etkilerini hafifletmek için kullanıldığı belirtilmiştir. Mahkeme, iki ilacın birbirini tamamlayıcı nitelikte olduğunu ve bu nedenle aynı veya bağlantılı teşebbüslerden geldikleri algısının oluşabileceğini belirlemiştir. Ayrıca, eczanede "YLOELIS" ilacını sipariş eden bir kişinin yanlışlıkla "YONDELIS" ilacını almasının zor olduğu, ancak tüketicilerin bu iki ürünün aynı üreticiye ait olabileceğini düşünebileceği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, işaretler arasındaki tamamlayıcılık ilişkisi nedeniyle ürünler arasında benzerlik olduğu ve karıştırılma ihtimalinin yüksek olduğu kararlaştırılmıştır.

Bu kararlar, ilaç markaları arasındaki ürün benzerliği değerlendirilirken endikasyon, kullanım amacı, tedavi şekli ve tüketici kitlesi gibi faktörlerin dikkate alındığını göstermektedir. Aynı veya benzer endikasyonlara yönelik ilaçlar arasında yüksek, farklı endikasyonlara yönelik ilaçlar arasında ise düşük karıştırılma ihtimali bulunmaktadır. Ayrıca, tedavi süreçlerinde birbirini tamamlayan ilaçlar arasındaki benzerlik de değerlendirme kriterleri arasında yer almaktadır.

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1215 E. - 2022/5179 K. Sayılı Kararı (FUROSYM/FUROKSİM)…"FUROSYM" ibareli ilacın bir veteriner ilacı olduğu, veteriner hekim reçetesi ile satılacağı, davalının itiraza mesnet "FUROKSİM" ibareli ilacın ise beşeri bir ilaç olup, doktorlar tarafından reçete edilip, eczacılar tarafından satılabileceği, bu türden kimyasal maddelerde, kelimenin bir harfinin bile değişmesinin, gerek bağlı bulunan grupta gerekse hastalıkta bambaşka anlamlara gelebileceği, somut uyuşmazlıkta da ibareler arasında sesçil anlamda bir benzerlik varsa da, her iki ilacın da reçetesiz satılmasının mümkün olmadığı, ayrıca hitap ettikleri tüketici kitlesi yönünden de karıştırılmasının mümkün olmadığının bildirildiği, bu durumda davacının başvurusunun kapsamından çıkarılan 5/1. sınıf mallar yönünden markalar arasında görsel ve kavramsal bir benzerlik olmadığı, kısmi sesçil benzeşmenin de markalar arasında 556 sayılı KHK 8/1-b bendi uyarınca iltibas tehlikesine yol açacak nitelikte bulunmadığının kabulü gerektiğinden…

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 30.09.2021 tarihli, 2017/413 E. - 2021/1127 K. sayılı kararı (ZINCO/ZİNCOBEST) : “Davacı adına marka olarak tescilli “ZİNCO” ibaresi, çinko etken maddesini içeren ilaçlar için ayırt ediciliği zayıf bir marka niteliğindedir. Bu itibarla davacının ufak bazı değişiklikler yapılması suretiyle “ZİNCO” ibaresini içeren ve etken maddesi çinko olan ilaç emtiaları yönünden yeni marka başvurularına katlanması gerekir. Zira tarafların markalarının esaslı unsuru “ZİNCO” olmakla birlikte davalı markasında yer alan “BEST” ibaresi ilaç emtiaları yönünden markaların karıştırılma ihtimalini ortadan kaldırmıştır.”

Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 12.02.2020 tarihli, 2019/2813 E. - 2020/1297 K. sayılı kararı (GLIA/GLIACT) : "Glia" ibaresinin tıp alanında "merkezi sinir sisteminin uyarı yaratmayan ve iletmeyen hücreleri" anlamında tanımlayıcı bir ibare olduğunun, "Glial Tümör" adı verilen ve beyin ve omurilikte başlayan bir tümör türünün mevcut bulunduğunun, dolayısıyla ayırt edicilik niteliği düşük "Glia" ibaresine eklenen "ct" harflerinin, dava konusu başvurunun davacı markalarından farklılaşmasını sağladığı gerekçesiyle Glia isimli marka sahibinin Gliact isimli marka başvurusunun tesciline engel olamayacağı kabul edilmiştir.”

Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 16.12.2019 tarihli, 2019/1382 E. - 2019/8198 K. sayılı kararı (INFANTUM/INFANTA) : “Davacının ''INFANTUM'' ibareli markası ile davalı ...'in ''Infanta'' ibareli markası İngilizce’de ''bebek, küçük çocuk, vb.'' anlamına gelen ''Infant'' kelimesinden türetilmiştir. Bu durumda, davaya konu taraf markaları ilaç emtialarının etken maddesi veya tedavi ettiği hastalığa atıf yapan ibarelerden türetilmediğinden ortalama tüketiciden daha iyi bilgilenmiş ve dikkatli doktor, eczacı, diş hekimi gibi tüketicilerin elinden geçerek kullanılması dahi markaların 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzerliğini ortadan kaldırmayacaktır.”

Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 03.12.2019 tarihli, 2018/3182 E. - 2019/7752 K. sayılı kararı (CERTICAN/SEPTICAN) : “Özellikle ilaç markalarında görüşü dikkate alınması gereken kitle doktor ve eczacılardan oluşan bilinçli kitle olduğu, her iki markanın “CER” ve “SEP” şeklindeki başlangıç kısımlarının oldukça farklı olduğu da dikkate alındığında, markalar arasında görsel ve kavramsal bir benzerlik bulunmadığı, kısmi sesçil benzeşmenin de markalar arasında 556 sayılı KHK 8/1-b. bendi uyarınca karıştırılmaya yol açacak şekilde benzerlik bulunmadığının kabulü gerekir.”

Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 15.05.2019 tarihli, 2018/2262 E. - 2019/3808 K. sayılı kararı (Lipoter/Lipot-Lipotene Davası)

Yerel mahkemece, başvurunun standart karekterle yazılmış "LİPOTER" ibaresinden, itiraza dayanak markanın standart karekterle yazılmış "LİPOT", "LİPOTENE" ibarelerinden oluştuğu, taraf işaretlerinde başkaca bir şekil unsurunun olmadığı, “lipo” kökünün "yağ, şişmanlık, kolesterol" anlamına geldiği, ilaç markaları bakımından herkese açık bir ibareden türetilen markaların seri marka olarak algılanma ihtimalinin bulunmadığı, dava konusunun ilaçlara ilişkin olan 5. sınıf kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve ilgili çevrenin eczacı ve hekimler olduğu, bu kimselerin profesyonel bir meslek grubunun üyeleri olması nedeniyle davacının “LİPOTER” markası ile davalı markalarının karıştırılmasının mümkün olmadığı kabul edilmiş, Yargıtay tarafından karar onanmıştır.

 

2. Ortalama Tüketici Kitlesi Açısından İlaçların Marka Adı

 

Ortalama tüketici kitlesi, markaların karıştırılma ihtimalinin değerlendirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. İlaçlar, genellikle doktorlar, eczacılar ve hastalar tarafından kullanıldığı için, bu kitlenin dikkat seviyesi ve bilgisi diğer ürünlere kıyasla daha yüksektir. İlacın reçeteli olup olmaması, ortalama tüketicinin kim olduğunu anlamada kritik bir rol oynar.

 

Türk hukukunda, ortalama tüketici kitlesi belirlenirken, reçeteli ilaçlar, genellikle doktor tavsiyesi ile kullanıldığı için sağlık profesyonellerini, reçetesiz ilaçlar ise doğrudan tüketici tarafından alınabileceği için daha geniş bir tüketici kitlesini kapsar. Ayrıca, ilaçların farklı endikasyonlara yönelik olması da ortalama tüketici kitlesinin belirlenmesinde önemlidir. Örneğin, kronik hastalıklar için kullanılan ilaçlar genellikle daha bilinçli ve dikkatli bir tüketici kitlesine sahiptir. Dikkat seviyesi açısından bir değerlendirme yaptığımızda reçeteli ilaçlar için ortalama tüketici kitlesi sağlık profesyonelleri olacağından daha yüksektir. Reçetesiz ilaçların tüketici kitlesi hastalar olarak kabul edilir. Yargıtay kararlarında her ne kadar reçetesiz ilaçlar tüketici kitlesi olarak kabul edilen hastaların da seviyelerinin diğer ürünlerde olduğu gibi ortalama se-

viyede olduğu kabul edilse de Doktrinde ABAD kararlarından hareketle sağlık söz konusu olduğundan buradaki dikkat seviyesi alelade bir gıda ürünü tüketicisinden daha yüksek olacağı savunulmaktadır.

 

Belirtmek gerekir ki reçeteli ilaçların tüketici kitlesinin kim olduğu konusunda öğretide farklı görüşler bulunur. Örneğin Prof. Dr. Fülürya Yusufoğlu Bilgin’e göre reçeteli ilaçlarda ortalama tüketicilerin yalnızca doktor ve eczacılarla sınırlı kalmayıp, aynı zamanda ilacın nihai kullanıcısı olan hastalar ve hatta hasta yakınlarının da dahil edilmesi gerekir.^[5] Kaldı ki ABAD kararlarında da bu görüş kabul edilmektedir.

 

●       Case T-642/18 Dr. August Wolff GmbH & Co. KG Arzneimittel v European Union Intellectual Property Office [2019] kararında hem uzmanların hem de genel halkın, reçetesiz satılan ürünlerde bile yüksek dikkat düzeyine sahip olduğu belirtilmiştir. Bunun nedeni, bu ürünlerin insan sağlığıyla ilgili olmasıdır. Dolayısıyla, tıbbi kullanım için uyarlanmış diyet ürünlerinde bile kamuoyunun ortalama üzeri bir dikkat göstermesi beklenmektedir.

●       Case T-169/14 Ferring BV v Office for Harmonisation in the Internal Market (Trade Marks and Designs) [2015] kararında tüketicilerin reçeteli ilaçlara ve ciddi hastalıkları tedavi eden farmasötik ürünlere daha yüksek bir dikkat düzeyi gösterdiği belirtilmiştir. Ayrıca, veteriner ilaçları, tıbbi amaçlı hijyen ürünleri, diyet ürünleri, yara bandı ve benzeri sağlık ürünleri gibi ürünlerde tüketicilerin dikkat düzeyinin yüksek olduğu vurgulanmıştır. Bebek sağlığına yönelik yiyecekler ve böcek ilaçları gibi ürünlerde de dikkat düzeyinin yüksek olduğu ifade edilmiştir.

●       Case T-187/19 Glaxo Group Ltd v European Union Intellectual Property Office [2020] kararında başvurucu, mor rengin belirli bir tonunu marka olarak tescil ettirmek istemiştir. Bu rengin, "Seretide" adlı reçeteli inhaler ilaçta kullanılarak ayırt edici bir özellik kazandığını iddia etmiştir. İlacın doktor reçetesiyle eczanelerde satıldığı ve tüketicilerin doktorlar, eczacılar ve hastalar olduğu belirtilmiştir. Ancak, doktor ve eczacıların hastaları etkileme yetisinin, hastaların bu ürünlerle farklı zamanlarda karşılaşma olasılığı nedeniyle yeterli olmadığı belirtilmiştir.

●       Case T-27/08 Glaxo Smithkline and Others v OHIM [2009] ECR II-00175 kararında, dava konusu markaların reçeteli ilaçlar olduğu belirtilmiştir. Bu ilaçların eczanelerde hastalara satılmadan önce doktor reçetesi gerektirdiği, dolayısıyla ilgili tüketici grubunun sadece hastalar değil, aynı zamanda doktorlar ve eczacılar olduğu vurgulanmıştır.

 

Yargıtay Kararları’ndan Alıntılar :

Yargıtay 11. HD, 25.01.2023, 5661/509 K. (ORCİL/ORCAFİL) “... Davacı markası “ORCİL”, başvuru ise “ORCAFIL”dir. Başvuru markasının ilk üç harfi ile son iki harfinin davacı markası ile aynı olduğu, bu bağlamda markalar arasında yüksek seviyede görsel ve sescil benzerlik bulunduğu, davalının marka başvurusunun Türkçede herhangi bir anlamı olmadığı gibi tescil kapsamındaki 5. sınıftaki mallarda herhangi bir etken madde ile hastalığa işaret eden bir anlamının bulunduğu da ileri sürülmediğine göre davacının önceki tarihli markasının ayırt ediciliği yüksek bir ibare olduğunun kabulü gerekir. Davacı markasının kullanıldığı ilaçların reçeteli mi reçetesiz mi olarak kullanıldığı bilinmemekle birlikte, reçeteli ilaçlarda kullanılsa bile her markanın ayırt edici ve köken bildirici işlevi yanında reklam işlevinin de olduğu düşünüldüğünde, sırf reçete edenin doktor, satıcının ise eczacı olmasının karıştırılma ihtimalini ortadan kaldırmayacağı...”

Yargıtay 11. HD, 05.09.2023, 1214/4631 K. (GOLDRAY/GOL- DWAY) “... uyuşmazlık konusu markaların ilaçlar da dahil olmak üzere 5. sınıfa ilişkin olduğu, 5. sınıf kapsamına giren mal alt gruplarından reçeteli ilaçlar dışında kalan mallar yönünden ilgili çevrenin bilinç seviyesi çok yüksek olmadığından uyuşmazlık konusu markalar arasında karıştırılma ihtimalinin varlığının açık olduğu...”

Yargıtay 11. HD, 20.09.2022, 2032/6093 K. (MODİLAC/MOTİLAX) “... ürünlerin ... reçetesiz tüketilebilen mallar olduğu, başvuru konusu “MODİLAC” ibareli işaret ile redde mesnet “MOTİLAX” ibareli markaların Türkçede bilinen bir anlamlarının ve bu sebeple tanımlayıcı niteliklerinin bulunmadığı, herhangi bir etken maddeye veya hastalığa atfın da bulunmadığı, ... aynı mallar üzerinde her iki markayı taşıyan ve aynı rafta satışa sunulan aynı tür mallar üzerinde markaları gören ortalama tüketici kitlesinin her iki ürünü üreten işletmeler arasında idari-ekonomik veya işletmesel bağlantı bulunduğunu düşünmeleri ihtimalinin yüksek olduğu ve buradan hareketle markalar arasında... karıştırılmaya yol açacak ölçüde benzerlik bulunduğu...”

Yargıtay 11. HD, 04.02.2019, 30/799 K. (FİXDUO/FİXDUAL) “... benzerlik kıyaslamasında doktor yahut eczacı gibi uzman alıcılar yerine ortalama düzeydeki tüketicilerin esas alınması gerektiği, başvuru kapsamında reçeteye tabi olmayan ürünlerin olduğu, ortalama tüketiciler nezdinde markalar arasındaki farklılığın algılanamayacağı, markaların ... karıştırılma ihtimalinin bulunduğu...”

Yargıtay 11. HD, 21.11.2016, 11806/8989 K. (TAKSEN/NAKSEN); “... her iki ürününde reçete ile satılan ilaç olduğu ve ortalama tüketicilerinin de hekimler ve eczacılardan oluştuğu, doğrudan hastalar tarafından reçetesiz satın alınıp kullanılmasına imkan bulunmadığı...”

Yargıtay 11. HD, 26.07.2017, 2327/4726 K. (ZİNCLOMİN/ZİNCO- LİNE) “... marka ve başvuru konusu işareti oluşturan zinc ibaresinin tanımlayıcı olmasının doğacak ilişkilendirmeyi perdelemesinin mümkün olmadığı, ...5/1 sınıf ürünlerin genel olarak reçete ile satıldığı, öncelikle doktor tarafından belirlendiği, reçetelenmesini müteakip hastaya sunulduğu, fakat bu ürünler bakımından dahi nihai tüketicilerin de anılan ürünlerin alıcıları sayılması gerektiği...”

Yargıtay 11. HD, 24.04.2018, 11231/3029 K. (LEO/LEODEX PLUS); “davacının “LEODEX PLUS” marka başvurusu ile itiraza mesnet davalının “LEO” ibareli tescilli markası arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, zira markaların kapsamlarının ilaç ürünleri olduğu, hitap ettiği kitlenin doktorlar ve eczacılar olduğu, tüketici sınıfı davacının “LEODEX PLUS” ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davalının “LEO” ibareli markasından farklı bir marka olduğunu algılayabileceği…

Yargıtay 11. HD, 24.05.2023, 40/3271 K. (NEUDEKS/NELADEX) “... uyuşmazlık konusu 5 inci sınıf malların bilinçli ve dikkat düzeyi yüksek olan tüketicisi nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunmadığı, ... taraf markalarında ortak olarak yer alan “Deks” ve “Dex” ibaresinin etken madde olduğu, bu nedenle sırf bu ibarenin iki markada ortak olarak yer almasının iltibasa yol açmayacağı, bunun dışında markalarda yer alan “Neu” ve “Nela” ibareleri arasında da benzerlikten söz edilemeyeceği...”

 

---